Don ’ tTry

Proszę, obudź mnie, gdy wstanie świt.

Tak wiele wypada mi przeżyć,

Tylko, czy serce wytrzyma ten stres?

Spędziłem miesiące nad kartką,

Unosząc co chwilę pióro

Nad nieskalaną bielą.

Wokoło puste ściany,

A chciałbym się wypisać

I nie wiem, czy to dobre uczucie.

N i e p r ó b u j

Woła nagrobek

Więc zarywam noce

Ignorując czytanie na głos

Spalam się

Rozgrzewając serce

I czuję

W KOŃCU CZUJĘ

Że

R O B I Ę

A białe plamy znikają

---

Jakub Fornagiel - student na kierunku filologia polska, specjalizacja edytorstwo na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zaczął pisać gdy miał 13 lat. W pandemicznym 2020 roku samodzielnie wydał tomik poezji „Granica Oblicza”.